Ik zeil in Zeeland

Ik zeil in Zeeland
Mijn boek: "Ik zeil in Zeeland"

vrijdag 28 juli 2017

6 dagen Oosterschelde

Een poos geleden vroeg mijn dochter me of ze nog eens mee kon voor een zeiltochtje.
Met haar had ik al vaker zeiltochten gedaan, maar vooral op de Grevelingen.
Nu wou ik de Oosterschelde op.
Eén van de redenen was ook om zo weinig mogelijk sluizen te moeten doen, die zijn zo ontzettend druk tijdens het hoogseizoen.

Eerste dag zeilden we naar St. Annaland om inkopen te doen in de Jumbo daar.
Het is overigens best wel een leuke haven.
Daags erna zeilden we richting Burghsluis. Ik verwachtte een rustige haven, maar zo draaide het niet uit: we moesten stapelen, en dat is dan de eerste keer in mijn 'zeil-carriere'  :D
We wandelden naar het dorpje en wilden ook nog een fikse wandeling maken naar de Stormvloedkering, maar dat laatste lieten we uiteindelijk maar zo.

Woensdag trommelden we vrij snel de buren op omdat we wilden vertrekken. Men voorspelde onweders, en het leek ons dat het slimste om een kort stukje richting Zierikzee te zeilen en daar binnen te lopen.  Uiteindelijk kwamen we redelijk vroeg aan in Zierikzee, maar de onweders bleven uit.
Met mn dochter trok ik het stadje in.  Best wel leuk om Zierikzee te bezoeken met de boot, in het hoogseizoen.

Van Zierikzee naar Yerseke was een heel leuke zeiltocht, en vooral omdat we een poos na ons vertrek een bui zagen passeren over Zierikzee, en voor ons een vette over Yerseke.  We zaten er net tussenin.
Het leek wel of er een stolp over mn boot stond  :P
In Yerseke kochten we verse mosselen bij de Viskeete.  We gingen ook nog wat shoppen in het dorpje.

Goes had ik nog nooit bezocht. Het werd dus echt eens tijd om daar naartoe te zeilen.
Yerseke - Goes is helaas een bijzonder kleine afstand, dus maakten we een ommetje door het Brabants Vaarwater en de Witte tonnen Vlije, om wat zeehonden te gaan spotten.
We voeren uit met stroming tegen en ik maakte een snelle inschatting hoe lang het stukje zandbank, waar de zeehonden liggen, nog droog bleef. Juist gegokt alvast zodat we toch wat zeehonden konden zien.  Ik was duidelijk niet de enige met dat plan, want het was er een komen en gaan van schepen.
Volgens mij zijn er zeehonden tussen die zichzelf fotogeniek vinden :P
Na de fotosessie ging het richting Goessche Sas.
Een 10-tal minuten nadat ik afmeerde aan de wachtsteiger kwam er een zeiljachtje aan met een wat ouder, maar nog bijzonder sportief, koppel.  Ze meerden af achter mij.
De dame vroeg of ik van 'De Vlije' kwam en ik bevestigde dat.
"Oh, leuk.  Weet je: in dat haventje is er iemand die een leuk boekje schreef."
   "Wel, dat ben ik.", antwoordde ik.
"Echt? Wat fijn je te ontmoeten!  Wacht, kan je mijn exemplaar dan even gauw signeren?"
En zo had ik dus een mini signeersessie op de steiger daar.

Wat later ging de sluis open, en konden we schutten.
In de jachthaven naast de sluis namen we een ligplaats voor de nacht en leenden er fietsen om naar het dorp te rijden.
Goes bezoeken met mn dochter was best wel leuk.

De voorlaatste dag van onze tocht ging het weer naar St. Annaland.  We wilden eerst naar Herkingen, maar toen we op de marifoon hoorden dat het er behoorlijk druk was, weken we dus uit naar St. Annaland. Ik beloofde mijn dochter gezonde voeding, en zo geschiedde ook: Kebab bij de eettent op de hoek  :D

De laatste ochtend voer ik uit en steek, zoals steeds, het vaargeultje voor de haveningang over.
Eens over gestoken trek ik dan mn zeilen op en draai dan af.  Maar deze keer voer ik vast!  "Wow!  is dat hier dan zo ondiep!?
Ik geraakte weer los, draaide de boeg richting vaargeul naar het westen en voer wat verder opnieuw vast.  Het is nu wel springtij en laagtij, maar dat het er zo ondiep was verraste me.
Toch even onthouden voor de volgende keren!

Of het een geslaagde tocht was? Jazeker!


De mooie steigers van St. Annaland


Geen opmerkingen:

Een reactie posten