Rondje Stellendam-Roompot bij een superweertje

De weerberichten waren dermate schitterend dat ik deze kans niet mocht, en kon, laten liggen. De uren van de stroming maakten het plaatje helemaal compleet: dit is een kans uit de duizend!

Woensdag reed ik al naar de boot om hem klaar te maken voor dit zeetochtje.
In de late namiddag voer ik al richting Volkeraksluis.  Het idee om daar aan de steiger te overnachten kon ik al meteen begraven: de steiger lag bomvol, aan beide zijden.  Dat werd een nachtje aan een boei in het baaitje aan de Hollands Diep-zijde, daar was gelukkig nog 1 boei vrij.

Donderdag ging het bijna de hele weg op motor.  Toen ik aan Stellendam Marina arriveerde trok de wind net wat aan. Een flinke bries stond er toen ik net mn box in wilde varen. Mat de wi d die je de box in duwt, is het solo echt niet simpel. Uiteindelijk werd het een ware knoeiboel, en geen kat kwam helpen....  de Serendipity draaide helemaal dwars tussen de twee vingerpieren. Die twee vingerpieren waren helaas net iets dichter bij elkaar dan mn boot lang is.  Uiteindelijk kreeg ik het goed, maar krassen waren onvermijdelijk, en mn zelfvertrouwen met de boot kreeg een deuk.

Omdat de hangcultuurmosselen net weer verkrijgbaar zijn, haalde ik me meteen 2 kilo bij Poisson Cuisine.  Ze hadden geen groenten, maar met kruiden en verse rode pepers smaakte ze ook  :D

Zondagmorgen kon ik om 6u meteen de sluis invaren.  Dat ik de dag ervoor wat knoeide en daardoor meer begon te twijfelen bleek nu opnieuw. Wat een simpel manoeuvre moest worden, werd alweer wat geknoei, deze keer met toeschouwers.

De SH is nu een nieuwe BO N!

Na de sluis kon ik dankzij de stroming in het Slijkgat aan een rotvaart richting kardinaalboei SH.  "Heuh? Waar is die boei?"
Blijkbaar is ze nu gewijzigd door een Noord-kardinaal boei, BO N.  Andere jachten kozen voor een route dichter bij de kust, maar ik hield het bij de route via de Ooster.  Goed gekozen want geregeld zag ik een jachtje op die kortere route vast varen...

Onderweg tot drie maal toe bezoek gekregen van zeehonden. Zo waren niet eens zo schuw, maar tegen dat een mens zijn fototoestel in de aanslag heeft, doken ze weer onder.

Eens ik de Roompot naderde trok de wind aan. Het werd echt super zeilen!  Hier tekent een mens voor: Oostenwind, 10 a 14 knopen, vlakke zee, en zon overgoten!

(Korte video= https://youtu.be/FQIxzx7PWcg en https://youtu.be/MF8LrOqF1MQ)

Aan de Roompotsluis moest ik alweer aan stuurboordzijde afmeren, het lijkt wel een vloek. Maar het verliep redelijk goed.
De sluis zelf ging vlot.  Ik kon de bakboordzijde nemen om af te meren, dat gaat een stuk vlotter door de schroefwerking.
Eens uit de sluis trok de wind tijdelijk aan, en ook nu weer net wanneer in de marina nader.
Via VHF vraag ik een ligplaats, en gelijk of er iemand me kan heen bij het afmeren.  Dat was geen domme zet, want de oostenwind die rond de 20 knopen schommelde duwde me weer vlot de box in.  Charlotte, van Roompot Marina hielp me prima met het afmeren! Dik,e duim voor hun service!

Zaterdag voer ik uit, een uurtje voordat de tij weer zou opkomen, dat laatste uurtje stroming tegen doet toch niet veel.  Met een gezapige vaart ging het richting Zeelandbrug.  Deze hele toch was de koers wel redelijk scherp, en met momenten moest ik even opkruisen en slalommen tussen de vele vissersbootjes.

Ze gaven onweerskansen, dus besloot ik om 14u toch maar Sint Annaland binnen te lopen.
En ja hoor, ook nu weer een box waar de wind me in duwt.  Het lijkt wel een vloek deze tocht. Maar ook nu kwam iemand me spontaan helpen, gelukkig.
Het was echt pufweer. Met een temperatuur van pakweg 31°C was het bakken in de haven.
Een heel mooie zonsondergang vanop de dijk sloot de dag af.

's Morgens vroeg al, zeilde ik naar de Krammer. Nou ja, er was amper wind, het gi g ontzettend traag. Toen ik in de Krammer arriveerde passeerde er net een stoet van de Grevelingen- naar de Krammersluizen. Een eeuwige race. Je zou denken dat iedereen op het water rust zoekt, maar deze stoet lijkt eerder een wedstrijd.
Ik kon het al raden: aan de sluis was het weer een gewroet van jewelste. Zien dat ze je niet voorsteken was absoluut een uitdaging. En ook al ken ik de Serendipity nog niet goed, ik waagde me in de mierennest.  De regel bij de "jacuzzi" is om zeker afstand te houden, maar dat deed hier geen kat.  Soms was er maar een metertje afstand tussen de jachten.
Ik sprak een jacht aan, naast mij, en zei dat hij zeker niet voor mij aan de sluis arriveerde, en bovendien waarschuwde ik hem dat ik solo ben en mijn aanlegmanoeuvre wel eens raar kan uitdraaien in die bellenbaan.  Hij besloot om dan toch maar afstand te houden en me voor te laten. Dankjewel.

Een Marieholm voor mij kon nog net de redelijk volle sluis in en wilde aan bakboord afmeren. Tijdens het manoeuvre brak zijn lier uit zn dek waar een landvast aan hing. De boot schiet vooruit en snijdt mij de pas af. Ik beland hierdoor met mijn neus tussen zijn spiegel en de sluiswand.  Het jacht achter mij kon nog net uitwijlen en zijn boeg draait weg door de stroming van die bellenbaan. Wat een stressmoment! Ik had geluk dat net aan mijn stuurboord een lader was en bond gauw een landvast midscheeps aan die ladder.  Man, wat heb ik een hekel aan zo'n gewriemel aan die sluis, en al zeker aan die 'jacuzzi'.

De rest van de tocht, naar mijn haven, ging traag, met de gennaker, maar wel lekker rustig.

Op de keper beschouwd een van de mooiste tochten, en met momenten ook de spannendste!

De stroming in het Slijkgat

Zalig weertje op zee!

Smartroller - de feedback

Met de Smartroller heb ik het gehad, hij is intussen zelfs verwijderd en ligt nu in mijn kast.  Misschien wel tot aan zijn pensioen  :D
Maar ik wou mijn ervaringen toch even delen met de importeur in Nederland, Erwan.
Hij reageerde vrij snel en gaf me tips.
Zijn tips komen aardig overeen met wat ik ondervond, dus zeker niet naast de kwestie en evenmin verkoperspraat.
Ik wil met iedere eigenaar van een Smartroller alsnog de tips delen, ook al kies ikzelf toch voor mijn beproefde strijklijn, die faalt zelden.

-----
1. Klapperen tophoek bij veel wind.
Het komt inderdaad wel vaker voor dat de fok - met name de tophoek - niet mooi strak oprolt en dan wind kan vangen.
Het lijkt erop dat de bolling van de fok hiermee te maken heeft. Doet het zich in dezelfde mate voor bij al je voorzeilen?
Sowieso is het ook een gevolg van het feit dat het toplager van de Smartroller meedraait met het rollen van de fok (dat is ook de bedoeling omdat de fok anders een conische vorm krijgt na oprollen). Dat laatste betekent namelijk ook dat de top van de fok een stukje kan afrollen, met name bij veel wind, en dan dus gaat klapperen.

Ik denk dat het strakker oprollen van de fok beter lukt door tijdens het oprollen enige spanning op de schoot te houden. Wellicht kun je proberen het leioog van de fok wat meer naar voren te schuiven en/of het lijketouwtje in het achterlijk van je fok losser te zetten, dan zal je fok sowieso wat strakker oprollen. By the way: de pijp boven de trommel is met opzet kort omdat je anders niet alle leuvers van je fok aan de stag kunt aanslaan.
2. Loskomen voorstag
Als dat met de Smartroller te maken heeft loopt de spanner of je voorstag zelf aan tegen de binnenwand met de Smartroller. Een veel gemaakte fout is dat de pijp maar iets langer is dan de spanner, waardoor de bovenkant van de spanner (de terminal) aanloopt tegen de onderkant van de kunststof dop op de Smartroller, en zo kan gaan meedraaien. Dat is met deze wetenschap eenvoudig op te lossen. In de beschrijving (bijlage) staat om die reden een waarschuwing dat de Smartroller altijd vrij en onbelemmerd moet kunnen draaien.

3. Getwiste fokkeval.
Dat is een situatie die ook bij "gewone" rolfokken voorkomt. Dit is het gevolg van het feit dat je voorstag en je fokkeval dicht bij elkaar komen bij de masttop. Er wordt dan vaak een voorziening toegepast om de val via een geleider op de mast (een soort oogje) een stukje lager op de mast te laten aangrijpen. (zie plaatje)

<mime-attachment.jpg>

4. Lastig oprollen van de fok met veel wind.
Ook dit is een vaker voorkomend probleem, dat ook voorkomt bij gewone rolfokken (zij het in mindere mate). Oprollen moet altijd met de hand kunnen (staat ook in de beschrijving), als dat niet lukt zit er of iets klem, of de druk in het zeil is erg groot. In dat laatste geval kun je proberen de druk te verminderen door iets af te vallen (dan komt de fok in de luwte van het grootzeil, en tevens is de winddruk is vanwege de lagere koers kleiner). Veel zeilers die de Smartroller gebruiken zijn nogal conservatief in hun (voor)zeilkeuze bij veel wind, of een verwachting van toenemende wind. In de meeste gevallen hebben zij meerdere voorzeilen.

5. Tenslotte
Of je met de Smartroller verder wilt is natuurlijk aan jou, maar ik merk dat veel zeilers enige tijd nodig hebben om te wennen aan het produkt. De Smartroller is een compromis dat niet in alle gevallen functioneert als een traditionele en volwaardige rolfok-installatie, maar dat wordt natuurlijk ook in de prijs en de eenvoudige opzet gereflecteerd.


Hope this helps.

Weerom problemen met de Smartroller (en anker-plezier)

Ik heb het na dit weekend al begrepen: de Smartroller en veel wind gaan niet goed samen.

Maar toch was het een geslaagd weekend.
Vrijdagavond werkte ik mijn stopkabel voor de motor af.  Die had ik te kort ingemeten en bijgevolg een te korte kabel geleverd gekregen.
Voor amper 3 euro is het probleem nu van de baan.  Ik kocht een remkabeltje voor een fiets en twee dikke lusterklemmen.
Tussendoor een flinke bui over me heen gekregen, waarna een mooie regenboog de hemel kleurde.  Mijn havengenoot wist er mooie foto's van te maken.





Zaterdag zeilde ik richting Grevelingen en wou aan de Ossehoek ankeren.
De tocht verliep prima.  In de Grevelingensluis zag ik een 'piraat' met zijn Waarschip, papegaai incluis.  (En als een echte piraat voer hij doodleuk door het rood de sluis uit...)
Onderweg even geankerd om een middagmaal te nuttigen.
Ik ben immers van mening dat je ten allen tijde solo moet kunnen ankeren, en dat leer je het beste door het gewoon te doen.  Dit M-anker van 7,5 kg, gecombineerd met 10m ketting van 8mm dikke schakels doet het fantastisch.  De ankerlijn zelf is met zijn 12mm misschien wat aan de dunne kant maar momenteel werkt het prima.

Uiteindelijk arriveerde ik aan de Ossehoek, na een dik uur durende stortregen, en ankerde er weer, voor de nacht.  Maar toen de wind plots aardig begon toe te nemen, was het geen goede plek, en kraste ik op.

De 'Ritme'

Ik voer op fok alleen, aan een gezapig vaart van 3 knopen richting Veermansplaat.
Achter de hoek is het rustig liggen en niet al te diep.
Blijkbaar is het plekje bekend want er lag nog een jachtje, en niet zomaar een: het was de Ritme van Olaf, de schrijver van de Vaargids voor Zeeland.  jammer dat ik geen praatje kon slaan.
Een mooie zonsondergang sloot deze dag af.

Zondagmorgen vertrok ik weer naar huis.  Eerst het smalle geultje opkruisen, en dan halve wind naar Bruinisse.  Onderweg weer ankeren, ditmaal voor een ontbijt  :P
Het was bijzonder kalm.  Lag iedereen nog in bed met een kater of zo?

Aan de krammersluizen knoeide ik even bij het afmeren.  de steigers zijn half afgebroken voor renovatiewerken, en je kan niet van boord.  De wind begon aardig toe te nemen.

Eens door de sluis ging het haast halve wind richting Benedensas.  Onderweg het grootzeil gestreken. De rukwinden speelden met de 25-knopen grens.  Op fok alleen liep de FS26 nog aardig.
Toen ik bijna een Benedensas was rolde ik de fok op, en deze keer ging het echt fout.  De top rolde weer af en klapperde als gek.
Ik wou dan de fok weer afrollen, maar enkel de schoothoek kwam een stukje los en het midden geraakte volledig opgespannen rond de voorstag.  Dit zit echt fout!  Ik liet de boot op motor korte rondjes draaien, hield één oog voor al het vrachtverkeer en een ander oog voor het eilandje waar de boot heen geblazen werd.  Sjonge, dit is echt geen gezonde situatie.
De mast rammelde als gek, de fok sloeg heen en weer.  Er was maar één oplossing: die fok strijken voor zover het kan.  (hier heb ik om logische redenen dus geen foto van :D  )
Ik heb het nu wel gehad met die Smartroller.  Geef mij maar het bijna feilloze strijklijntje.

Later gaf de importeur me nog feedback=
http://myfriendship26.blogspot.be/2017/05/smartroller-de-feedback.html

Om het weekend mooi af te sluiten kreeg ik nog eens dubbel rood aan mijn favoriete brugje  :P

...En als een echte piraat voer hij
doodleuk door het rood de sluis uit.

Een uur lang volgde een vette regenbui mij, op weg naar Ossehoek  :D

Halve wind, en nog steeds een aardige helling :-)

Laat je mast eens trimmen

Visser Watersport organiseerde een masttrim dag, in samenwerking met CS Rigging.
Kostprijs: 25 euro.

Omdat ik nu wel een nieuwe mast heb, maar alsnog me afvraag of die nu wel goed staat, schreef ik me in.
Daags ervoor, vrijdag, plande ik om tegen 14u uit te varen richting Grevelingenmeer.

Om wat kosten te besparen ging ik een nachtje voor anker slapen aan de Mosselbank.
Toch wel zalig om in alle rust te genieten van een ondergaande zon, en zeker even zalig om 's morgens de zon te zien opkomen op een bijzonder kalme Grevelingen. Als ik mn hoofd buiten stak, zag ik nog twee jachten voor anker, die zijn dus in de duisternis komen ankeren, ik was dus niet alleen.
Iets voor 8u startte ik de motor en voer richting Bruinisse Marina, en om 9u stond ik al aan de deur van Visser Watersport om me in te schrijven.
Er waren veel geinteresseerden, waaronder onze eigen minister van defensie, en ik kon het niet laten om even met hem kennis te maken :-)

Tegen 13u30 zouden de mannen van CS Rigging bij mij aan boord komen.  En omdat ze voor zondag een wind op kop voorspelden van tegen de 30 knopen wou ik meteen na het trimmen weer op stap richting eigen haven.
Helaas had de masttrimdag zoveel succes, dat ik na 14u nog niemand zag en eens ging polsen hoever ze stonden.
De mannen van CS stonden intussen al meer dan een uur achter... maar Arjan was zo vriendelijk ze op te bellen en te vragen bij mij te passeren, met het oog op het feit dat ik nog moest uitvaren.

Inderdaad: ze kwamen meteen langs en checkten de verstaging.  Die bleek wat slapjes te hangen.  ook gaven ze me advies ivm de achter- en voorstag.
Na hun werkzaamheden, maakte ik de boot klaar voor vertrek, en plots: KRAK!!!  Een luide 'poyester'-krak vulde mn kajuit.  Meteen bekroop me een paniekerig gevoel, want dat hoorde niet!
Ik checkte de kajuit en het ganse dek maar kon GELUKKIG geen barst of zo vinden.
Happy was ik allerminst, en ik probeerde Visser watersport te bellen.  Intussen was ik de haven aan het uitvaren.  Angstvallig hield ik elke putting, elke terminal en mn mast zelf in het oog.
Zelfs het getril door de motor probeerde ik te dempen door een rustig toerental te kiezen.
Eens in de Grevelingensluis kreeg ik iemand van Visser watersport te pakken.  Ze wou me geruststellen door te zeggen dant de romp zich waarschijnlijk gezet heeft.
Ik nam er maar genoegen mee, en zette mn reis voort.  iets in mij zei immers om voort te maken...

Toen ik de Krammersluizen naderde passeerde me een zeiljacht en ze riepen me toe dat de sluis zeker 5 uur gesloten zou zijn, beide sluizen zijn in storing...  geweldig...  dat zou betekenen dat ik ofwel in de duisternis moet voort varen straks, of aan de Krammersluizen overnachten.
In elk geval meerde ik af, aan een stuk waar je nog wel de steiger op kan (de rest is afgezet met nadarhekken), en kookte mijn avondmaal.
Tegen 19u30 kwam er toch beweging in: de 'jacuzzi ging open, en de andere sluis stond op een kier zodat de 'gegijzelde' jachten konden verkassen.  Ongelooflijk hoe weinig geduld men tegenwoordig heeft, want niet alleen de gegijzelde jachten verkasten, ook de jachten aan de steiger repten zich naar die ene sluis om mee te kunnen.

Ikzelf besloot om niet meer mee te doen aan al dat gejaag, en wachtte rustig mijn volgende beurt af.
Uiteindelijk arriveerde ik, nog net bij zonsondergang, in mijn haven.

Daags erna mat ik de stagspanning eens, om te zien wat CS Rigging er nu op gezet heeft:  hoofdwant iets meer dan 10% van de breukklast van de verstaging, en topwant net iets minder dan 10%.
Op mijn Vajert stagspanningsmeter komt dat overeen met stand 6 a 7 voor het hoofdwant en stand 5 voor het topwant.
De babystag staat op standje 2, en de voor- en achterstag op stand 4.

Bij de Sail ya stonden al mijn stagen op stand 4, dat is ongeveer 8% van de breuklast.
Misschien staan ze dus wat te strak voor mijn oudje uit 1981?
Die zondag waaide het alvast stevig, en een collega zeiler in mijn haven, met een FS28, stelde voor om samen toch nog uit te varen, met zijn boot.
Sportief tochtje!
Zo heb ik dan toch nog een toffe zondag-tocht gezeild!

Ik twijfel nog of ik de stagspanning wat ga verminderen of niet.  Een strakke stagspanning is goed voor de mast, maar minder voor de romp, en wat lichtere spanning goed voor de romp, maar minder goed voor de mast...

Heerlijk zonsopgang bij en kalme Grevelingen

CS Rigging aan de slag

Een luide krak binnen!  Toch geen polyesterschade?