Kostprijs: 25 euro.
Omdat ik nu wel een nieuwe mast heb, maar alsnog me afvraag of die nu wel goed staat, schreef ik me in.
Daags ervoor, vrijdag, plande ik om tegen 14u uit te varen richting Grevelingenmeer.
Toch wel zalig om in alle rust te genieten van een ondergaande zon, en zeker even zalig om 's morgens de zon te zien opkomen op een bijzonder kalme Grevelingen. Als ik mn hoofd buiten stak, zag ik nog twee jachten voor anker, die zijn dus in de duisternis komen ankeren, ik was dus niet alleen.
Iets voor 8u startte ik de motor en voer richting Bruinisse Marina, en om 9u stond ik al aan de deur van Visser Watersport om me in te schrijven.
Er waren veel geinteresseerden, waaronder onze eigen minister van defensie, en ik kon het niet laten om even met hem kennis te maken :-)
Tegen 13u30 zouden de mannen van CS Rigging bij mij aan boord komen. En omdat ze voor zondag een wind op kop voorspelden van tegen de 30 knopen wou ik meteen na het trimmen weer op stap richting eigen haven.
Helaas had de masttrimdag zoveel succes, dat ik na 14u nog niemand zag en eens ging polsen hoever ze stonden.
De mannen van CS stonden intussen al meer dan een uur achter... maar Arjan was zo vriendelijk ze op te bellen en te vragen bij mij te passeren, met het oog op het feit dat ik nog moest uitvaren.
Na hun werkzaamheden, maakte ik de boot klaar voor vertrek, en plots: KRAK!!! Een luide 'poyester'-krak vulde mn kajuit. Meteen bekroop me een paniekerig gevoel, want dat hoorde niet!
Ik checkte de kajuit en het ganse dek maar kon GELUKKIG geen barst of zo vinden.
Happy was ik allerminst, en ik probeerde Visser watersport te bellen. Intussen was ik de haven aan het uitvaren. Angstvallig hield ik elke putting, elke terminal en mn mast zelf in het oog.
Zelfs het getril door de motor probeerde ik te dempen door een rustig toerental te kiezen.
Eens in de Grevelingensluis kreeg ik iemand van Visser watersport te pakken. Ze wou me geruststellen door te zeggen dant de romp zich waarschijnlijk gezet heeft.
Ik nam er maar genoegen mee, en zette mn reis voort. iets in mij zei immers om voort te maken...
In elk geval meerde ik af, aan een stuk waar je nog wel de steiger op kan (de rest is afgezet met nadarhekken), en kookte mijn avondmaal.
Tegen 19u30 kwam er toch beweging in: de 'jacuzzi ging open, en de andere sluis stond op een kier zodat de 'gegijzelde' jachten konden verkassen. Ongelooflijk hoe weinig geduld men tegenwoordig heeft, want niet alleen de gegijzelde jachten verkasten, ook de jachten aan de steiger repten zich naar die ene sluis om mee te kunnen.
Uiteindelijk arriveerde ik, nog net bij zonsondergang, in mijn haven.
Daags erna mat ik de stagspanning eens, om te zien wat CS Rigging er nu op gezet heeft: hoofdwant iets meer dan 10% van de breukklast van de verstaging, en topwant net iets minder dan 10%.
Op mijn Vajert stagspanningsmeter komt dat overeen met stand 6 a 7 voor het hoofdwant en stand 5 voor het topwant.
De babystag staat op standje 2, en de voor- en achterstag op stand 4.
Bij de Sail ya stonden al mijn stagen op stand 4, dat is ongeveer 8% van de breuklast.
Misschien staan ze dus wat te strak voor mijn oudje uit 1981?
Die zondag waaide het alvast stevig, en een collega zeiler in mijn haven, met een FS28, stelde voor om samen toch nog uit te varen, met zijn boot.
Sportief tochtje!
Zo heb ik dan toch nog een toffe zondag-tocht gezeild!
Ik twijfel nog of ik de stagspanning wat ga verminderen of niet. Een strakke stagspanning is goed voor de mast, maar minder voor de romp, en wat lichtere spanning goed voor de romp, maar minder goed voor de mast...
 |
| Heerlijk zonsopgang bij en kalme Grevelingen |
 |
| CS Rigging aan de slag |
 |
| Een luide krak binnen! Toch geen polyesterschade? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten