Eigenlijk wist ik al wel dat het een sportief weekend zou worden.
Plan was om boekjes te gaan leveren in jachthaven De Batterij.
Daar liggen er nu alvast weer enkele te koop.
Plan was om boekjes te gaan leveren in jachthaven De Batterij.
Daar liggen er nu alvast weer enkele te koop.
Op de heenweg zaterdag koos ik voor de kleine fok en 1 reef. Dat liep vlot tot ik, zo'n 2 mijl voor de Volkeraksluis, in de gaten kreeg dat mijn voorstag los zat!
Gelukkig zeilde ik een ruime koers en o dersteunde de babystag de mast nog.
Ik rolde de fok op, maar ook dat ging moeilijk: de tol van de fok kreeg ik niet goed opgerold.
In zeven haasten zette ik wel gauw de spival als backup.
Dat laatste was wel nodig want het laatste stuk tot aan de sluis was zeer hobbelig te noemen.
Gelukkig zeilde ik een ruime koers en o dersteunde de babystag de mast nog.
Ik rolde de fok op, maar ook dat ging moeilijk: de tol van de fok kreeg ik niet goed opgerold.
In zeven haasten zette ik wel gauw de spival als backup.
Dat laatste was wel nodig want het laatste stuk tot aan de sluis was zeer hobbelig te noemen.
Meestal lig ik wel een poos te wachten aan de sluis voor ik de sluis binnen kan, maar deze keer kon ik er meteen in. Lastig want nu kreeg ik niet de kans om na te gaan wat er mis is.
Via de marifoon kon ik al een plekje vragen in de haven. Het werd J20.
Op het havenplannetje, dat ik vorig jaar voor John uitwerkte, kon ik metsen kijken hoe ik zal aanleggen. De wind zou pal op kop staan, en bij een kracht van 20 tot 25 knopen is dat solo een huzarenstukje. Ik zou langszij moeten gaan liggen tussen 2 andere jachtjes in...
In zn achteruit tufte ik naar de steiger, maar zodra ik meer gas gaf draaide de spiegel weg van de steiger door zijn schroefwerking. Om dan snel een lijntje over een kikker op de steiger te mikken had ik gewoon geen tijd. In die paar seconden waaide de boot al gevaarlijk dicht bij de achterligger.
Ik probeerde vier maal het manoeuvre, en bij de vijfde poging dook er gelukkig een helpende hand op.
Op het havenplannetje, dat ik vorig jaar voor John uitwerkte, kon ik metsen kijken hoe ik zal aanleggen. De wind zou pal op kop staan, en bij een kracht van 20 tot 25 knopen is dat solo een huzarenstukje. Ik zou langszij moeten gaan liggen tussen 2 andere jachtjes in...
In zn achteruit tufte ik naar de steiger, maar zodra ik meer gas gaf draaide de spiegel weg van de steiger door zijn schroefwerking. Om dan snel een lijntje over een kikker op de steiger te mikken had ik gewoon geen tijd. In die paar seconden waaide de boot al gevaarlijk dicht bij de achterligger.
Ik probeerde vier maal het manoeuvre, en bij de vijfde poging dook er gelukkig een helpende hand op.
Eens afgemeerd kon ik kijken wat er mis was met de voorstag en Smartroller.
John, de havenmeestsr was bereid om voor mij een stel trimplaatjes, die ik aan boord had, op maat te slijpen. Hiermee hoopte ik alvast de stag meer op spanning te krijgen.
Uiteindelijk stak het zaakje weer in elkaar. Foto's hier onder tonen de stappen die ik deed, misschien ben je er iets mee.
John, de havenmeestsr was bereid om voor mij een stel trimplaatjes, die ik aan boord had, op maat te slijpen. Hiermee hoopte ik alvast de stag meer op spanning te krijgen.
Uiteindelijk stak het zaakje weer in elkaar. Foto's hier onder tonen de stappen die ik deed, misschien ben je er iets mee.
Daags erna voer ik vrij vroeg uit. Iets voor de sluis zag ik een cruiseschip aanvaren: de Arlene. Vooral veel gepensioneerden aan boord die, ondanks het vroege uur, al aan het ontbijten waren. Hij ging voor mij de sluis in, en zodra hij zn kant koos en de boegschroeven hun werk deden, ging ik langs zijn stuurboord langs naar voren in de sluis.
Maar dat was dus blijkbaar tegen de zin van de schipper van de Arlene. Ik kreeg een uitbrander omdat hij me niet gezien had... nochtans heeft ie weinig recht op klagen: hij kiest voor de jachtensluis (scheelt een paar euro's voor hem), en hij heeft zeker genoeg personeel aan boord om alles mee in het oog te houden.
Maar dat was dus blijkbaar tegen de zin van de schipper van de Arlene. Ik kreeg een uitbrander omdat hij me niet gezien had... nochtans heeft ie weinig recht op klagen: hij kiest voor de jachtensluis (scheelt een paar euro's voor hem), en hij heeft zeker genoeg personeel aan boord om alles mee in het oog te houden.
Uiteindelijk geraakte ik tegen de middag in mijn eigen haven, en het invaren in mn box verliep wel goed. Ik begin de Serendity al wat te kennen.
Opnieuw rolde de fok slecht op. Lijkt toch iets te maken te hebben met de sterke wind?
Opnieuw rolde de fok slecht op. Lijkt toch iets te maken te hebben met de sterke wind?
Onverwacht werd mijn zeilweekendje een dagje langer: maandag zou de nieuwe eigenares van de Sail Ya de marifoons komen oppikken. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om nog een rondje Noordplaat te zeilen.
En ja hoor: ook de fok wou weeral niet goed oprollen.
Beetje geirriteerd meerde ik weer af in mn box.
En ja hoor: ook de fok wou weeral niet goed oprollen.
Beetje geirriteerd meerde ik weer af in mn box.
Dit weekend bracht me gegarandeerd buiten mijn comfortzone, en absoluut leerzaam!
 |
| Plaatjes op maat geslepen door de havenmeester |
 |
| Spanner opspannen en borgmoeren weer vast zetten |
 |
| Tape rond de moeren om ze (tijdelijk) te borgen |
 |
| SmartRoller weer op zijn plaats |
Toch spijtig dat dat profieltje van de Smartroller rond dat voorstag nou zo kort gekozen werd. Voor datzelfde geld had dat een metertje langer mogen zijn en had het misschien tot betere eigenschappen geleid. Met andere woorden, een rolfok profiel 'kompleet' tot boven was het geld misschien wel waard geweest. Maar al doende leert men...
BeantwoordenVerwijderen