Ik zeil in Zeeland

Ik zeil in Zeeland
Mijn boek: "Ik zeil in Zeeland"

zondag 11 december 2016

Een fris weekend... zeg maar: koud weekend

Mijn mast was zo goed als klaar, liet de tuiger weten.
Ze hadden graag mijn boot bij hen om alles netjes op maat af te werken.
Ik had dus een frisse tocht voor de boeg.
Droogpak aan!
Gelukkig waren er geen vriestemperaturen, want dan was het voor mij absoluut een NO GO.
In elk geval ging ik deze tocht met mijn droogpak doen, je weet maar nooit.  Zo'n droogpak vergroot aanzienlijk mijn overlevingskansen als ik onverhoopt toch overboord zou vallen.






Daar ergens is de Volkeraksluis...
Zaterdag vertrok ik redelijk vroeg richting Willemstad.
De havenmeester van jachthaven De Batterij reserveerde een plekje voor me (al was reservatie niet echt nodig, plek genoeg in december).
Het was een spannende tocht want opnieuw werd ik overvallen door mist, uiteindelijk zelfs een zeer dichte mist.
Na de Volkeraksluis moest ik het drukke vaarwater oversteken en uit veiligheidsoverwegingen riep ik met de handheld marifoon alle verkeer in de buurt op, op kanaal 10 om mijn intenties kenbaar te maken.  er kwam geen gehoor, dus stak ik over.
Nu was ik maar net aan de overzijde toen er twee vrachtschepen opdoemden uit de mist, vlak bij mij.  Ze waren elkaar aan het inhalen.  Wow, dat is wel een heeeel dichte mist!

Ik arriveerde er tegen 12u.  Aldus restte me er nog voldoende daglicht om de mastvoet af te werken, dan kon ik toch een beetje op de kosten voor een nieuwe mast besparen.
Vrij snel volgde er een ontnuchtering: er is geen walstroom meer op de steigers.  daardoor geen klusjes, en... geen verwarming.
Was ik even blij dat ik de zak met theelichtjes meegenomen had! dat gaf toch een beetje verwarming.




Klaar om er weer een mast op te zetten.
Zondagmorgen ging de reis dan verder naar Noordschans, waar ik bij Z-Spar mijn nieuwe mast al eens kon zien, en de boot veilig kon afleveren.
De mast zag er prima uit.  ik verwacht nu wel een paar meerkosten zoals het plaatsen van de mastvoet, en zo te zien ook een paar extra vallen. Wellicht vonden ze de oude vallen niet goed genoeg meer.

Dankzij mij kameraard, Sam, kon ik weer tot bij mijn wagen in mijn haven geraken.
Hij pikte me op in Noordschans.
Hartelijk dank, Sam!


Nieuwe mast in wording


Geen plakkers aan boord?
Ducktape en wat keukenrol dan maar

Willemstad is mooi verlicht met kerst ;-)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten