My Friendship 26: 1e zeilweekend van 2018

Na zo'n lange, koude, winter wil een mens zo snel mogelijk het water op.
Dat was ik alvast van plan, en al zeker gezien de mooie voorspellingen.
Het werd meteen een sportief weekend. Ze voorspelden een windje van 11 knopen, met vlagen tot 20 knopen.

Ik gokte op de grote fok, die Sailselect voorbije winter voorzien had van grotere leuvers, en een vol grootzeil. Er stond immers nog weinig wind.
Bij het uitvaren zag ik in de verte niks verkeer, geen kat op het water, maar eens ik zo goed als aan de monding van de de Vlije was doken er uit het Schelde-Rijn kanaal gelijk 5 vrachtschepen op. Het leek echt de "Truman show" :D
Tot aan de Krammer had ik een leuk windje mee, dat ging vlot, zonder reef.
Vroeger moest ik zo wat 'gokken' voor de juiste plek van de
Krammer aan de horizon, dat hoeft nu niet meer: ik telde er 18 windmolens! Ze hebben flink doorgewerkt voorbije winter!

Eens door de 'Jacuzzi' draaide ik de Zijpe in, en sloeg de wind me om de oren. Ook al heb ik het principe om steeds op voorhand te reven, deze keer werd ik in snelheid gegrepen. Onder helling dan toch twee reven gestoken.
Gek wel: doordat ik de Serendipity wat 'platter' zeilde, stak ik jachten voorbij die zwoeren bij een vette helling en een volle genua :-)

Ter hoogte van de Witte tonnen Vlije viel de wind wat weg. Ik haalde beide reven er uit en besloot over de platen heen te gaan. Nu mijn dieptemeter werkt, wil ik dat wel avonturen.
Zo kon ik een mooi stukje afsnijden en kwam uit, ongeveer ter hoogte van Kats.
Daar nam de wind weer toe, en werd het een heel sportief stuk opkruisen richting Wemeldinge.
Gaandeweg moest er weer een reef in, eigenlijk zelfs twee.

Eens ik in mijn toegewezen box lag, in Wemeldinge, ging ik gelijk langs bij Boateak.
Ik vertelde haar over de dieptemeter, met een woordje van dank, en toen ze me vertelde dat het viskraam van Sjaak Tramper er weer stond, ging ik er gelijk weer langs. Die man zijn schotels zijn overheerlijk!

Zondag werd dan een saaie tocht terug: niks wind, soms regen, en tij tegen.
Ik kon onderweg wel een zeehondje spotten, en een bruinvis :-)

Aan de krammersluizen werd het weer de 'Jacuzzi'.
Een zeiljacht, 'Blauwe Zwaan', sprak me aan en bood aan om eerst te gaan en me dan aan te nemen. Hij herkende de solo-vlag, vandaar het voorstel.
Dankjewel, 'Blauwe Zwaan'! Er zijn er dus effectief die de solo-vlag kennen.
Toen ik arriveerde in de eigen haven, kwam de zon er door en werden we getrakteerd om zomerse temperaturen. Zalig!